Don

De steppen aan de Don vormen de biotoop van de Russische Don. De voorvaderen zijn Turkmenen, woestijn-Arabieren en Karabachs. Het geharde dier werd beroemd toen Napoleon zich in 1812 moest terugtrekken naar Frankrijk na een confrontatie met 60.000 kozakken op Dons. Arabieren en Strelets-Arabieren veredelen het ras later. De Don hoort bij de gehardste paarden ter wereld. Eén Don kan op 1 dag 275 kilometer afleggen

Vroeger was de Don een cavaleriepaard, dat ook voor de wagen werd gespannen. Tegenwoordig betreft het een allrounder. Het paard is ook geschikt voor herderstaken. Vele dieren leven nog vrij in de kudde

Het paard komt pezig over, met lange benen. Recht profiel, net als de hals. De schoft is nauwelijks geprononceerd. De rug is breed en krachtig. De schouders zijn, met een schuine achterhand, relatief recht. De borst is voldoende diep. Sommige paarden staan koehakkig, hebben kleine gewrichten, met steile koten. De hoeven zijn gezond en hard. De meeste Dons zijn vaalgrijs of voskleurig met een bronzen teint in de vacht. Bruine paarden en schimmels zijn geoorloofd

De Don is vriendelijk en betrouwbaar. Vanwege zijn uiterlijk (met gebreken) zijn de bewegingen soms gebrekkig, en hij is ondanks de tempogetrouwe gang niet altijd aangenaam om op te rijden. Een geliefd werkpaard

Stokmaat: 1,60 - 1,68 meter