De stoere, gedrongen Sleeswijker is het zware paard uit de noordelijkste Duitse provincie Schleeswijk-Holstein. De streek grenst aan Denemarken en maakte gedurende enkele perioden in het verleden deel uit van dat lang. Vandaar dat de Sleeswijker sterk lijkt op de Jutlander, waaraan hij nauw verwant is. Populair als tram- en buspaard en voor gebruik op het land en in de bosbouw, overleefde het ras de Eerste Wereldoorlog, hoewel het zwaar te lijden had. De latere introductie van Bretons en Boulonnais bloed uit Frankrijk werd een groot succes. 

Stokmaat: 1,52 - 1,60 meter

Kleur: Meestal kastanjebruin, af en toe bruin of schimmel

Bouw: Groot, nogal grof hoofd, maar vriendelijke ogen; korte hals met flinke manenkam; zeer krachtige schouder; nogal lang lijf, goede diepte onder de singel; goed gespierde achterhand; korte sterke ledematen met wat behang.