Nageltred

Als een paard in een spijker of ander scherp voorwerp heeft getrapt, is het van belang om snel actie te ondernemen. Als het mogelijk is om röntgenfoto's te maken terwijl het voorwerp nog in de hoeft zit, dan is dat de beste aanpak om mee te beginnen.

Wanneer de spijker in de zool zit, kan het zijn dat alleen de lederhuid en het hoefbeen geraakt zijn. Soms is dit hoefbeen intact en zal de hoef net als een zoolzweer behandeld worden. De opening in de zool wordt dan wat verder opengesneden, zodat de ontsteking met een desinfecterend middel kan worden tegengegaan. Wanneer de spijker het hoefbeen heeft geraakt, kan een botsplinter losgekomen zijn. De botsplinter wordt dan verwijderd en de ontsteking gespoeld met een desinfecterend middel. Bij een spijker in de straal kan het zijn dat alleen het vetkussen in de hoef of het hoefkraakbeen wordt geraakt. Een relatief onschuldige locatie. Gevaarlijker wordt het wanneer het hoefkatrolgebied of de diepe buigpees is geraakt. Dit kan resulteren in een beschadiging en infectie van de buigpees, het hoefgewricht, het straalbeen, de slijmbeurs van de hoefkatrol of een van de vele andere structuren in de hoef. Indien een gewricht is geraakt, kan er soms gewrichtsvloeistof door het steekkanaal naar buiten komen.

Op een kliniek zal een chirurg onder steriel operatieomstandigheden de schade kunnen inventariseren en de aangedane structuren kunnen behandelen. Door een gewricht of slijmbeurs te spoelen kan zo veel mogelijk van de infectie verwijderd worden. Hiernaast dient het paard met antibiotica en ontstekingsremmers behandeld te worden. De hoef wordt na de operatie vaak voorzien van een verbandijzer. Bij een verbandijzer bevindt zich een metalen plaat onder het ijzer. De holte onder de plaat wordt opgevuld met gaasjes. Zo kan de wond dagelijks worden schoongehouden en wordt voorkomen dat er vuil van buitenaf in de wond komt. Als er niet wordt ingegrepen, kan er een uitgebreide ontsteking in de hoef ontstaan. In een chronische stadium zal zeker een operatie moeten volgen om het ontstoken en afgestorven weefsel te kunnen verwijderen. Door chronische ontsteking van de buigpees, vergroeiingen van deze pees en chronische gewrichtsontsteking kan een paard blijvend kreupel worden.