Eerste hulp en verzorging

Bij een verkeersongeluk is het belangrijk kalm te blijven. Waarschuw vooral de andere verkeersdeelnemers. Als het paard nog staat, neem je het bij de halster of het hoofdstel, voert het naar de kant en roep hul in. Indien het paard op de grond ligt, leg je iets zachts onder zijn hoofd. Trilt of zweet het paard? Dek het dan toe, in zoverre dat mogelijk is. Blijf bij het paard tot er professionele hulp arriveert.

Dek bloedende wonden met een drukverband af. Indien het bloeden niet stopt, leg je er een tweede, schoon verband overheen. Zulke verwondingen mag je alleen met schoon water uitwassen als het gewonde paard geen paniek vertoont en de wond duidelijk zichtbaar en zeer vuil is. Onder normale omstandigheden is het echter niet wenselijk om bloedende wonden met water uit te wassen, daar de bloeding er nauwelijks door stelpt.

Neusbloedingen zien er vaak zeer ernstig uit, maar het bloeden stopt doorgaans vanzelf. De pogingen om dergelijke bloedingen te tamponneren zijn nutteloos. Het paard zal er alleen maar onnodig onrustig van worden.

Er zijn vier soorten wonden: slag- en drukwonden, steekwonden, snijwonden en schaafwonden

- Een gewond been dat dreigt op te zwellen moet je met wat koud water afspoelen. Hierdoor stelpt het bloeden iets en het voorkomt ontsteking

- Op hevige bloedende, haakvormige wonden kun je een drukverband aanleggen. Chronische wonden (vooral aan de onderste ledematen) ontsteken snel. Verbind ze zorgvuldig om infecties te voorkomen

- Snijwonden bloeden hevig en dienen gehecht te worden. Deze wonden niet uitwassen. Leg wel een drukverband aan en wacht tot de dierenarts arriveert

- Schaafwonden ontstaan meestal door contact met harde voorwerpen, bijvoorbeeld tijdens een valpartij op straat. Deze wonden zijn vaak vuil, maar bloeden nauwelijks

- De symptomen van een peesbeschadiging zijn lichte tot zware kreupelheid met zwellingen in de omgeving van de betreffende pees. Leg onmiddelijk een steunverband aan en stel het gewonde dier gerust tot de dierenarts komt

Als een oog traant, gaat het meestal om een ontsteking. De diagnose en de behandeling moet je echter aan de dierenarts overlaten. Verzorg het oog in geen geval met kamillethee; in tegenstelling tot de gangbare mening werkt dit huidmiddel juist prikkelend.

Breng het zieke paard onder in een goed geventileerde box die dagelijks wordt schoongemaakt. Frisse lucht is bijzonder belangrijk voor paarden met luchtwegaandoeningen.

Bij zieke paarden worden de neusgaten en de ogen (verklevingen) regelmatig schoongemaakt.

Paarden die weinig bewegen hebben uiteraard minder voer nodig dan paarden die werken. Bij teveel voer kan er hoefbevangenheid, maandagziekte of oedeem in de benen (lymfangitis) optreden. Dikke benen moet je inzwachtelen met stalbandages, die zijn bevochtigd met een medicijn tegen zwellingen. Deze steunbandages dien je volgens de aanwijzingen van de dierenarts dagelijks te verschonen.

Paarden die niet werken daarentegen moet je buikvullend en eiwitarm ruwvoer geven.

Chronische gezwollen benen kun je met afwisselend warm en koud water behandelen. De bloedvaten gaan daarbij respectievelijk met een antiseptische oplossing behandelen en daarna het lichaamsdeel inzwachtelen. De omslag tweemaal daags verschonen of minstens opnieuw bevochtigen met het middel.