Droes

Droes is een infectie die bij paarden wordt veroorzaakt door een bacterie uit de streptokokken familie. Zieke paarden zijn meestal verkouden en hebben koorts die op kan lopen tot ruim 40 graden Celsius. Daarbij hebben de dieren last van de voor de droesinfectie zo kenmerkende ontstoken en daardoor verdikte lymfeklieren in het hoofd en keel gebied. Deze verdikkingen zijn vooral voelbaar onder de kaak, maar ook op andere plaatsen aan het hoofd kunnen zich verdikkingen vormen. Verdikte lymfeklieren in het keelgebied zorgen vaak voor problemen met slikken en paarden eten dan vaak ook slechter. De meeste dieren komen al op jonge leeftijd in aanraking met de ziekte. In de regel geldt dat paarden maar eenmaal in hun leven droes krijgen en dan voor hun verdere leven voldoende weerstand tegen de bacterie hebben. Een enkele keer slaat de infectie opnieuw toe.

In veel stallen is de bacterie latent aanwezig en steekt zo nu en dan de kop op. Vooral paarden met een iets verminderde weerstand of slechte conditie lopen dan risico ziek te worden. Droes is geen regen voor paniek. Wel een reden voor extra oplettendheid. Het is verstandig om extra voorzorgsmaatregelen op het gebied van stalhygiëne te treffen. Zo moet het zieke paard indien mogelijk geïsoleerd worden van de rest van zijn soortgenoten en is het raadzaam om bij het verzorgen van de patiënt kleding te dragen die niet in de buurt van de andere paarden komt.

Als een paard eenmaal ziekteverschijnselen vertoont kan je niet meer zoveel doen. Natuurlijk moet je zorgen dat het leven zo comfortabel mogelijk voor hem is, met een schone stal, frisse lucht en voldoende drinkwater. De verdikkingen die verschijnen op de plaatsen waar zich veel lymfeklieren bevinden, zijn niets anders dan ontstoken etterende lymfeknopen. Het is van belang dat deze zo snel mogelijk doorbreken, zodat het ontstekingsvocht uit de wond kan en het paard weer geneest. Om een zo snel mogelijk doorbreken te bevorderen kunnen de bulten met trekzalf worden ingesmeerd.

Droes bestrijden met antibiotica is iets wat je eigenlijk niet moet doen. Door de medicijnen wordt de 'rijping' van de abcessen geremd, en bestaat de kans dat de bacterie zich verder door het paard verspreid. Doorbreken van deze rijpe abcessen naar buiten, of naar bijvoorbeeld de luchtzakken achter de keel geven direct verlichting. Als de bacterie zich verder door het paard verspreidt spreekt men van verslagen droes of naar binnen geslagen droes. Bij een verslagen droes is het allemaal veel ernstiger. Een complicatie kan dan bijvoorbeeld zijn dat de lymfeknopen in de darmen ontstoken raken, als deze doorbreken komt het ontstekingsvocht in de buikholte van het paard. Het dier zal hierdoor buikvliesontsteking oplopen, een situatie die onherroepelijk tot de dood van het paard lijdt.

Bij jonge veulens en paarden met een verminderde weerstand die in aanraking komen met het droesbacterie is extra voorzichtigheid geboden. Deze paarden zijn niet alleen vatbaarder maar zijn ook zieker dan de anderen en zullen als de koorts te hoog oploopt (>40 graden) toch ondersteuning met medicijnen nodig hebben. Dit zijn meestal pijnstillers of middelen die slijm en pus oplossen en geen antibiotica. Een andere probleem bij veulens is dat de verdikkingen aan het hoofd het drinken onder de moeder vaak ernstig belemmeren. Voor een ziek veulen is voldoende moedermelk, en daarmee vocht, voedingsstoffen en energie, van levensbelang.

Besmetting van andere paarden kan plaatsvinden door direct contact tussen de dieren. Maar ook mensen kunnen de bacterie makkelijk meenemen en de bacterie blijft in de stal of voerbak enzovoort. De droes bacterie bevindt zich in het neusvocht van besmette dieren en in de pus die uit de wonden komt. Laat het paard door een vast persoon verzorgen. De verzorger moet dan bijvoorbeeld een stofjas en laarzen dragen die verder goed gescheiden van andere paardenspullen blijven en na de gezonde paarden verzorgen. De eerste symptomen dat ook bij andere besmetting is opgetreden zijn: een verminderde eetlust, verhoging, hoesten en neusuitvloeiing. 

In tegenstelling tot de droes die ook in Nederland voorkomt verloopt de ziekte kwade droes altijd dodelijk. Ook hier zal er bij de patiënt altijd in eerste instantie sprake zijn van een verstoord algemeen welbevinden. Karakteristiek hierbij is het bloedige neusslijm. Kwade droes moet niet verward worden met verslagen droes, dit zijn twee verschillende ziektebeelden. Kwade droes komt niet in Nederland voor.